کرمان- خیابان فردوسی 

هنگامی که عباس میرزای ولیعهد برای رسیدگی به کاری به فرمان فتحعلیشاه قاجار به کرمان می‌آید، به دلیل ویرانگی‌های بسیاری که در پی حمله‌ی سربازهای آقامحمدخان پدیدآمده‌بود و همچنین نبود جایی برای ولیعهد و بودن بیماری‌هایی همچون طاعون و وبا نمی‌تواند در کرمان جایی برای زندگی بیابد و به‌همین خاطر به جایی خوش آب‌وهوا به نام « چوپان محله» که در آن چندین قنات و درختهای فراوان بوده‌است می‌رود. عباس میرزای ولیعهد شیفتگی بسیاری به کارهای دینی داشت و در هر سفر یک شیخ با خود می‌برده‌است و در شب‌های جمعه مجلس یاد مصیبت پنجم آل‌عبا را فراهم‌می‌ساخته‌است. در سفری که عباس میرزای ولیعهد به کرمان داشت یکی از سادات طباطبایی تبریز کار روضه‌خانی را می‌کرد که نامش سید عباس فرزند سیدعلی تبریزی بوده‌است.

سیدعباس در یکی از شب‌های جمعه درحالی‌که داشت روضه‌خانی می‌کرد دچار سکته می‌شود و جان می‌سپارد. عباس‌میرزای‌ولیعهد از این رویداد آزرده می‌شود و به خاطر دلدادگی‌ای که به سیدعباس داشته است، فرمان خاکسپاری وی را در همین‌جا می‌دهد و برای او بارگاهی می‌سازد که از آن پس جایی برای زائران و دوستداران اهل‌بیت می‌شود. در این‌جا در آن روزها اشخاص بزرگ کرمان نیز به خاک‌سپرده می‌شدند که با گذشت زمان از خاک کردن مردگان خودداری شد و سپس ضریح و ساختمان بازسازی و بارگاه نیز بزرگتر شد. جایگاه سید عباس نزد مردم بالاست و خواسته‌های مردم را نیز برآورده‌می‌کند. درخت بستگانی سیدعباس به ائمه‌ی پاکباز می‌رسد.